Taroudant

Donderdag 23 oktober. Zuidwaarts door de Hoge Atlas. Vorig jaar dit gebergte doorkruist van Ouarzate naar Demnate (R307) nu via de R203 naar Taroudant. Prachtig berggebied en goede weg. Op de top ( Tizi-n-Test, 2100m) staat een restaurantje met een camping hetgeen betekent vlak terrein en in de ‘auberge’ toilet en douche (koud). Alles toppie – na een verlate lunch lopen we nog even verder de berg op en genieten van de schitterende natuur. Door de hoogte is ook de temperatuur aangenaam, nl. graad of 25. Topdag. (155 km)   Vrijdag 24 oktober. Op de kaart is zichtbaar dat de weg weer naar beneden steiler is dan we naar de top hebben gereden. Ook zie ik mooie geblokte tekens hetgeen staat voor ‘route dangereuse’. En idd na een kilometer of vijf wordt de weg steeds smaller, en hangen de rotsen over de weg. Het uitzicht is adem-be-nemend. Als de raviin aan mijn linkerkant zit (rotsen veilig rechts), vind ik het enger rijden dan andersom. Twee keer stil staan op een verbreding vd weg om tegenliggers gelegenheid te geven en 1x  stukje terugrijden wat enorm door de andere kant wordt geapprecieerd – zo maak je vrienden. Op gegeven moment zijn er werken aan de weg en dan komt een prachtig geasfalteerde route tevoorschijn die na 30 km weer  overgaat in geitenpad (beetje overdreven),maar dan zijn we allang gewend. Aan de zuidkant van de Hoge Atlas betreden we een andere wereld, ruiger, primitiever, meer op woestijn georienteerd. In Taroudant is alles gesloten – voor het vrijdaggebed – daarna werkt alles weer. Taroudant wordt ook wel ‘klein Marrakech’ genoemd en heeft twee mooie souks. Teruglopend drinken we jus d’orange in hotel ‘palais Salam’ gevestigd in een (de naam zegt het al) voormalig paleis – schitterende binnenplaats, mooie planten, zwembad in de vorm van een sleutelgat. Op camping in de buurt zetten we de camper neer.   Het blijft bloedheet – graad of 35.